توضیحیه

درمورد پست قبل باید چندتا نکته رو بگم:

اول اینکه به هیچ وجه منظورم این نبود که کرونا و خونه نشینی نعمته و اتفاق خوبیه و ازین صحبتا، بلکه فقط به یکی از ابعاد برگشتن انسان به نفس خودش، اشاره شده بود.

دوم اینکه منظور این نبود که خونه نشینی و کرونا، باعث شده سطح آب دریاچه بیاد بالا، (قطعا سواد هممون انقدر میرسه که بی ربط بودن این دوتا رو بفهمیم) بلکه فقط ترسیم یه مدینه ی فاضله بود که در اون بشر برگرده به ذات خودش، بیشتر بفکر حل مشکلات خودش باشه و کمتر طبیعت رو اذیت کنه، کمتر دستکاری و برداشت غیرمجاز از آب دریاچه ی به اون مهمی داشته باشه. و فکر میکنم اینجور برداشت های حسی از یه پدیده، همیشه مرسوم بوده!

سوم اینکه اصلا قصدم تخریب مسئولین نبود (نمیدونم این نگاه از کجای متن برداشت شد!) بلکه فقط انتقاد بود، به مسئول و شهروند، و اگه امثال ما به اصطلاح بچه انقلابیای عدالتخواه، حتی یه انتقاد ساده رو تخریب بدونیم و مطرحش نکنیم، چطور میخوایم آرمان هامون رو توی جامعه پیاده کنیم؟! همش سکوت به این بهانه که نکنه یه وقت تخریب بشه؟ و اتفاقا این نقدِ طبیعت آزاری نه تنها به مسئولین کشور خودمون وارده، که بیشتر به بشرِ افسارگسیخته ی غربی باید تشر زد، چرا که آمار سالانه ی تخریب جنگلها و ریختن پسماند توی رودخانه ها و شکار بی رویه و چه و چه. داره ایستم هممون رو داغون میکنه. و اگه ما از همین تریبونِ کوچکمون هم برای نقد کردن استفاده نکنیم، پس چه آرمانخواهی و انقلابیگریی؟

پنجم اینکه اگه همه ی این سوء برداشت ها از یه متن دوخطی شد، قطعا ایراد از نوع نوشتن من بوده
به قول بالاییا، و من الله التوفیق!

ششم اینکه دقت کردین متنم چهارم نداشت؟؟!
پس بیشتر دقت کن فرزندم!